Хажуудах хүн л хань болохгүй бол их ганцаарддаг юм байна. Хажуудахтайгаа зууралдсаар байгаад найз нөхөдчгүй болчихсон байна. зүгээр нүдээ аниад л хэсэг амьдарчихаж. Гэнэт ганцаардан нүдээ нээтэл ганцаархнаа үлдсэн байна. Хэн ч ярихаа больж, хэн ч бодхоо больсон байх. Өрөвдөлтэй ч юмаадаа.

Анхны цас

Анхны цас өнөөдөр орлоо. Цасыг хараад догдлох. Гараад явмаар санагдах. Даанч ганцаараа. Уг нь ханиндаа романчиглах хүнтэй бол ёстой гоё байхгүй юу. Хөтлөлцөөд л баяр баясгалантай царайтай, инээмсэглэл тодруулаад л... Иймэрхүү догдлол мэдрэлгүй уджээ. Манай хүн яджийхад тийм биш юм. Яагаад хамт байх ёстой гэдгээ ч мэдхээ болилоо. Ямар ч байсан хүү минь аавтай бид хамт амьдардаг. Тэгээд л боллоо. Эсвэл 30 хүрэх гэж байна гээд догдлохоо больж хэвийн гунигтайгаар амьдрах ёстойн болуу. Миний хүсэж байгаа зүйл лав энэ бишээ. Нэгэн цагт хүнээс "Энэ миний хүссэн амьдрал биш байна" гэдэг үг сонсож байсан. Харин одоо өөрөө хэлхээр болчихоод байна. Түүнд ийм гунигтай байсан гэж огтхон ч анзаарч байгаагүй. Би өөрөө хэтэрхий жаргалтай байсан байна.
Цас орж догдолсон сэтгэл минь эргээд гуниг дагуулах юмуу.

Намар

Ойрдоо сэтгэл хямраад нэг л тогтож өгөхгүй. Хүн болгон л гунигт намрын тухай яриж бичиж байгаа болхоор түүнд нь автаад байна уу мэдэхгүй юм даа. Байж боломгүй тэнэг санаа ч толгойд орж ирж тэрэндээ догдлон баясаж бас гуниглаж.

Гоё

http://www.youtube.com/watch?v=PyNvMO2YUF0
 Snep Жин тан. Өнөөдөр гэнэт Snep-ийн дуунуудыг санагалзаж сонслоо. 10-р ангиа төгсөх үед хажуу айлд шинэ айл нүүж ирэн байрнийхаа хүүхэдтэй танилцаад нийлдэг болж билээ. Тэр үед Оргил 3-р күрсийн оюутан байсан. Тэдний хамтлагийнхантай танилцан нэлээн удаан хэлхэлдсэн дээ. Дуу, бүжиг, клипний зураг авалт, тогтолтууд гээд л... Юу ч бодож санажаагаа юмгүй зүгээр л сайхан байдаг байждээ.